هر چند به طور کلی؛ شرکتهای تجاری با این فرض به سرمایه گذاری در تبلیغات می پردازند که فروش را افزایش می دهد ولی نقدهایی بر آن وارد است. اولین بار در یک مرکز دانشگاهی در آمریکا، تبلیغات مورد نقد و بررسی قرار گرفت،سپس اجتماعی خصوصی تحت عنوان” اجتماع ضد تبلیغ”تاسیس شد.این اجتماع نقدهایی بر تبلیغات بازرگانی داشت که تعدادی از آنها به شرح ذیر است:
1- پیامی که در تبلیغ منتشر می شود به احتمال زیاد واقعی نیست.
2- تبلیغ به خاطر اینکه در مواردی که صحت و واقعیت ندارند ادعای می کند در نتیجه تاثیر منفی روی اجتماع خواهد داشت؛
3-تبلیغ به دلیل اینکه به صورت مداوم در رسانه ها تکرار می‌شود تاثیر منفی بر ذائقه و روحیه مخاطب خواهد داشت.
4- تبلیغ شکاف طبقاتی را افزایش خواهد داد؛
5- مصرف گرایی، مداگرایی، شی ای شدن زندگی و شی پرستی در اثر تبلیغات رونق خواهد گرفت.
6- شرکتهایی که توان مالی بیشتری دارند در فرایند تبلیغات قدرتمندتر خواهند شد.
7- تبلیغات موجب رشد انحصاری رسانه های بزرگ می شود. انحصارات رسانه‌ای بزرگ با کاهش قیمت از یک سو و افزایش پوشش و دادن فضای آگهی دهندگان، به زیان شرکتهای رسانه ای کوچکتری عمل می‌کنند.
8- به تبلیغات همچون کرداری نگریسته می شود که اذهان را دستکاری می کند،ناخوانده وارد خلوت افراد می شود وافراد را بر می انگیزاند تا اقلامی را خریداری کنند که به آن نیازی ندارند یا برایشان ضرر دارد.
9-در فرایند تاثیرگذاری تبلیغات ،کودکان به دلیل رشد شناختی واجتماعی، راحت تر از افراد بالغ فریب می خورند.
10- تبلیغ بر نظام های ارزشی تاثیر می گذارد وآن ها را کمرنگ می کند.
11- از آن جا که آگهی ، منبع درآمد رسانه‌ها محسوب می شود، با اعمال نفوذ و تحت فشار قرار دادن به رسانه ها و سوء استفاده از آن ها محتوای رسانه‌ها را مستقیم و غیر میتقیم در جت منافع خود جهت می‌دهند و در صورت مقاومت در برابر این اعمال نفوذ رسانه با خطر از دست دادن حمایت مالی آنان روبرو می شود.